Maandenplant

De Sandduurn (Dünenduurn) is de einzige hier heimische Verträder von de Ölwiedengewächse (Elaeagnaceae) un `ne typische Pionieroort up uns Dünen. De, bet 5 m hoge, tweihüsige Struk drägt unschienbore windbestöwte Bläuten, de in`t Frühjohr vör dat Lowutdrieben rutkamen. De an Wieden erinnernden Lowbläder sünd schmal un dicht behoort, wat de Verdunstung up den drögen Dünensand dal sett. Sandduurn is soltgrotmäudig (tolerant) un ward` üm sien grotet utgeprägtet Wöddelsystem giern tau de Befestigung von`n sandigen Grund insett.

De orange-gälen Früchte von de weiblichen Planten sünd `n ganz schön dürer Rohstoff, denn sei wassen ierst 6–8 Johre na dat Planten un sünd swor tau austen. Sei warden as Beeren orrer Steinawt verstahn un wägen ehren sihr hogen Vitamin C-Andeil schätzt un in Marmelad`, Saft un ok medizinisch bruukt. Dat Hauptanburabait is in China mit oewer 1 Mio. ha. In Dütschland sünd dat blot `n poor Hektar. In`n Botanischen Gorden Rostock finnen Sei den Sandduurn in de Dünen-Anlag` bi`n hinneren Diek.

Plattdütsch: Christa Winkelmann, Vereinsmaat in'n Plattdütsch-Verein Klönsnack-Rostocker 7 e.V.