Maandenplant

Näbelmaand 2017: De Moosfarne (Selaginella sp.)


Tau dat Moosfarnkrut tellt blot de Gattung Selaginella, de twischen 600 un 700 Oorten inschlött. De nächsten Verwandten sünd de Bärlappe (t. B. de Gattung Lycopodium). As all Farnkrutoorten billen ok de Moosfarne Sporen ut, de in Sporophyllstännen bild`t warden. Typisch is de Heterosporie, d. h. dat sünd grote, weibliche Megasporen un lütte männliche Mikrosporen vörhannen. De mihrsten Moosfarne sünd lütt bliebende, ümmergräune Krüter, un blot poor Oorten erreiken mihr as 1 m in de Höh`. An de Sproßachsen befinnen sick lütte, schuppenorrige Bläder (Mikrophylle), de gegenstännig anurdnet sünd.

As Bodendecker in de Gewächshüser un in Pötte sünd verschiedene tropische Selaginella-Oorten beleiwt. Tau ehr tellen ü. a. S. kraussiana, `ne Oort, de up de Azoren, de Kanarischen Inseln un in Afrika tau Hus sünd. In`n Rägenwald in de Loki-Schmidt-Gewächshüser billd`t disse Oort `nen dichten, gräunen Teppich. `Ne wiedere utergewöhnliche Oort is S. lepidophylla, de unner den Namen Unechte Ros` von Jericho bekannt is. Dit in Dröchrebeite ü. a. von de USA un Mexiko wassende Moosfarnkrut stellt `ne so nömte Wedderupstahungsplant dor, de binah vullstännig utdrögungstolerant is. Ok in Rostock sünd de utdrögten, kugelorrigen, inrullten Planten in`n Hannel tau kriegen.

Plattdütsch: Christa Winkelmann, Vereinsmaat in'n Plattdütsch-Verein Klönsnack-Rostocker 7 e.V.

Selaginella sp. auf einem Markt in Pune, Indien